Tegoroczny mistrz ortografii uczy się w Witanowicach

W czwartek (28.04) w Szkole Podstawowej w Woźnikach odbył się, zorganizowany przez nauczycielki tej placówki: Teresę Kolber i Martę Spisak, VI Gminny Konkurs Ortograficzny o Złote Pióro Wójta Gminy Tomice klas IV-VI. W tym roku dwunastka uczestników, będących zwycięzcami eliminacji szkolnych, musiała zmierzyć się z tekstem dotyczącym wycieczki po Warszawie, który przygotowała metodyk języka polskiego Małgorzata Duda.

Komisja konkursowa poprawiająca dyktanda bardzo wysoko oceniła poziom wiedzy ortograficznej wszystkich uczestników konkursu, zaś o ostatecznej kolejności decydowały minimalne różnice. Ostateczne wyniki były następujące:

GMINNY MISTRZ ORTOGRAFII 2016
Justyna Russek
Szkoła Podstawowa w Witanowicach

I WICEMISTRZ ORTOGRAFII
Aleksandra Dębska
Szkoła Podstawowa w Woźnikach

II WICEMISTRZ ORTOGRAFII
Oliwia Harnik
Szkoła Podstawowa w Woźnikach

Trójka laureatów otrzymała nagrody ufundowane przez Wójta Gminy Tomice oraz książki i pamiątkowe puchary, zaś pozostali uczestnicy dyplomy i drobne upominki ufundowane przez dyrekcję woźnickiej szkoły.
Serdecznie uczestnikom gratulujemy doskonałej znajomości zasad ortograficznych, a poniżej prezentujemy tekst, z którym tak dobrze poradzili sobie uczniowie.

Dyktando konkursowe – Jednodniowa szkolna wycieczka

Wrześniowego dnia, gdy tylko wstały zorze, wybraliśmy się na szkolną wycieczkę do Warszawy. Dzień był dżdżysty, ale nam to wcale nie przeszkadzało. Nigdy nie miałem okazji zwiedzić stolicy, gdyż mieszkam w Kościelisku nieopodal Zakopanego, prawie u podnóża najpiękniejszych gór, które zwą się Tatry. Wynajętym mercedesem wyruszyliśmy w wymarzoną podróż. Nierzadko udawało się wyprzedzić całą kolumnę tirów. Po półgodzinie zostaliśmy znienacka zatrzymani przez policyjny radiowóz, który chyłkiem wysunął się spomiędzy zabudowań. Długonogi policjant bez wahania ukarał kierowcę czterystuzłotowym mandatem za przekroczenie prędkości. W końcu była to sprawa niebłaha, bo zdrowie i życie pasażerów zostały poważnie narażone. Za takie szarżowanie należałoby wymierzyć bardziej surową karę. Po przybyciu do stolicy najpierw pojechaliśmy na Stare Miasto i do Zamku Królewskiego. Architektura świetnie komponuje się tu z wyposażeniem. To zharmonizowanie wszystkich elementów zrobiło na mnie olbrzymie wrażenie. Następnie udaliśmy się do Łazienek i pod pomnik Chopina. Potem, stojąc pod grobem Nieznanego Żołnierza, z daleka przyglądaliśmy się monumentalnemu Pałacowi Kultury i Nauki. Na godzinę piętnastą byliśmy umówieni z przedstawicielami polskiego rządu i panem wicemarszałkiem Sejmu w budynku parlamentu na ulicy Wiejskiej. Stamtąd ruszyliśmy, aby przyjrzeć się zszarzałemu dziś od kurzu gmachowi byłego więzienia alei Szucha. Chcieliśmy też pojechać na Powązki i przejść chociaż Aleją Zasłużonych, ale wszystkich ogarnął taki głód, że jak najprędzej podążyliśmy do restauracji. Wybrałam tradycyjne polskie danie, czyli schabowego. Jednomyślnie orzekliśmy, że gdybyśmy chcieli zwiedzić Warszawę wzdłuż i wszerz, musielibyśmy spędzić w niej kilka dni, trzymając zarazem żołnierskie tempo.